ବର୍ଷା ଦିନିଆ ଛତୁ ଫୁଟିଲା ପରି ଏବେ ଘରେ ଘରେ କପି ପେଷ୍ଟ ସାମ୍ବାଦିକ।ଘରେ ଘରେ ନିଉ ଜ ପୋର୍ଟାଲ।ଗଣ ମାଧ୍ୟମ ଗୁଡ଼ିକର ଅବସ୍ଥା ବି ପଚା ସ ଢା ଫଳଠୁ ନିହାତି। ଓ ଡିଆ ଅକ୍ଷର ଓ ଇଂରାଜୀ ଅକ୍ଷର ସଂଖ୍ୟା କେତେ କହି ପରୁ ନ ଥିବା ଲୋକ ଖଡ଼ି ନ ଛୁଇଁ କରି ,ପଣ୍ଡିତରେ ସୁମାରି,ମାନେ ପଙ୍ଗୁ ଲଂଘୟତେ ଗିରି।ଅନ୍ୟର ଲେଖାକୁ କପି କରିବା infringement of copyright act ଅନୁସାରେ ଧର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଅପରାଧ କିମ୍ବା ସାମ୍ବାଦିକତା ବୃତ୍ତିର ଧର୍ମ ପାଳନ ସମ୍ପର୍କରେ ବିନ୍ଦୁ ବିସର୍ଗ ଜାଣି ନ ଥିବା ଲୋକ ହାତରେ ଏବେ ବୁମ୍!! କଣ କରାଯିବ?୩୦୦ ଟଙ୍କା ଦୈନିକ ମଜୁରିରେ ଯେତେ ବେଳେ ଶ୍ରମିକ ଟିଏ ମିଳିବା ସମ୍ଭବ ହେଉନି,ସେତେ ବେଳେ ମାଙ୍କଡ ହାତରେ ଶାଳଗ୍ରାମ କି ହନୁ ଲାଙ୍ଗୁଡରେ ଅଗ୍ନି ସଂଯୋଗ ନ କରି ଉପାୟ ଅବା କଣ?ଲଙ୍କା ଛାରଖାର ହେଵ କେମିତି?ଆଉ ଅନ୍ୟର ଘରେ ନିଆଁ ଲଗାଇ ଘର ପୋଡିି ଦୃଶ୍ୟ ଉପଯୋଗ କରିବାର ମଜ୍ଜା ମିଳିବ କେମିତି ???ଏବେ ଅସଲ ବିଷୟକୁ ଆସିବା,ତାହେଲେ ଘଟଣାଟି ସ୍ପଷ୍ଟ ହେବ।ତଥ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ,ସରକାର ଅସହାୟ, ବୃଦ୍ଧ,ବୃଦ୍ଧା,ପଙ୍ଗୁ,ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗ ଜନଙ୍କୁ ମାସିକ ଭତ୍ତା ଦେବାକୁ ମାସର ୧୫ ତାରିଖକୁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କରିଛନ୍ତି।ବେଳେବେଳେ ମହାମାରୀ,ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ନିମନ୍ତେ ଆଗୁଆ ବି ଭତ୍ତା ଭତ୍ତା ପ୍ରଦାନ ହୋଇ ଆସୁଛି।ଏହି ସ୍ୱଳ୍ପ ପରିମାଣ ଭତ୍ତା ପାଇବାକୁ ଅସହାୟ ମାନେ ମାସ ସାରା ଚାହିଁ ରହିଥାନ୍ତି।ଏ କଥା ସରକାର ଓ ପ୍ରଶାସନ ବି ଭଲ ଭାବରେ ଅବଗତ ଅଟନ୍ତି।ଧାର୍ଯ୍ୟ ତାରିଖ ଆଗରୁ ସରକାର ପାଣ୍ଠି ବନ୍ଦୋବସ୍ତ କରିଥାନ୍ତି।ଚଳିତ ଅପ୍ରେଲ ମାସରେ ଏହି ଭତ୍ତା ଦେବାକୁ ଓଡ଼ିଶା ସଚିବାଳୟର ବିଭାଗୀୟ ଯୁଗ୍ମ ସଚୀବ ଚିଠି ନମ୍ବର ୯୬୬/୮/୨/୨୦୨୧ ରେ କଟକ ଜିଲ୍ଲାପାଳଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ। ଚିଠିର କାର୍ଯ୍ୟାନ୍ଵୟନ ସ୍ୱରୂପ କଟକ ଜିଲ୍ଲାପାଳ ଚିଠି ନମ୍ବର ୫୮୫/୧୨/୪/୨୦୨୧ ରେ କଟକ ମ୍ୟୁନିସପାଲିଟି ଡେପୁଟୀ କମିଶନରଙ୍କୁ ଟଙ୍କା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବାକୁ ଚିଠି ଲେଖି ଏହାର ନକଲ ଉପରିସ୍ଥ ଅଧିକାରୀ (ଯେ ପ୍ରଥମେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇ ଥିଲେ)ତାଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କରିଦେଲେ ଓ ନିଜ ଦାୟିତ୍ୱ ସାରି ଦେଲେ।ଚିଠିର ବିଷୟ ଅନୁଯାୟୀ,ଟାଙ୍ଗୀ ଚୌଦ୍ବାର, ସାଲେପୁର,ମାହାଙ୍ଗା,ବାରଙ୍ଗ,ନିଶ୍ଚିନ୍ତକୋଇଲି, ନିଆଳି,କଣ୍ଟାପଡ଼ା,ଆଠଗଡ଼ ଓ ଚୌଦ୍ୱାର ମ୍ୟୁନିସପାଲିଟି ଅଞ୍ଚଳର ଭତ୍ତାଧାରୀଙ୍କ ନିମନ୍ତେ IGNOAP ବାବଦ ୫ କୋଟି ୬୮ ଲକ୍ଷ ୬ ହଜାର ଟଙ୍କା,ଓ MBPY ଭତ୍ତା ବାବଦ ୩୨ କୋଟି ୭୭ ଲକ୍ଷ୮ହଜାର ଟଙ୍କା ଯୋଗାଡ କରିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଥିଲା।ମାତ୍ର ଏତେ ଟଙ୍କା କେଉଁଠୁ ଯୋଗାଡ ହୋଇ ପାରିବ କି ନାହିଁ କିମ୍ବା ଯୋଗାଡ ହେଲା କି ନାହିଁ କାର୍ଯ୍ୟ କେତେ ଦୂର ତାମିଲ ହେଲା ତାହା କେହି ଦେଖିଲେନି।୧୫ ତାରିଖରେ ଭତ୍ତାଧାରୀ ଭତ୍ତା ପାଇବେ ନାହିଁ ଓ କେଉଁ ଅସୁବିଧାରୁ ଏପରି ସମସ୍ୟା ଉପୁଜିଛି ତାହା ବି ଜଣାଇ ଦିଆଗଲା ନାହିଁ,ଫଳରେ ହିତାଧିକାରୀ ନାହିଁ ନଥିବା ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଲେ।୨୦ ତାରିଖ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯେତେ ବେଳେ କୌଣସି ଆସକାଶ ମିଳିଲାନି ସେତେବେଳେ ଲୋକମାନଙ୍କ ଚାପରେ ଗୋବିନ୍ଦପୁର ସରପଞ୍ଚ ଲଲାଟେନ୍ଦୁ ପ୍ରସାଦ ଦାଶ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ୨୧ ତାରିଖ ରେ ବ୍ଲକ୍ ପ୍ରଶାସନକୁ ଅନଶନ ନୋଟିସ ଦେଲେ,ଗଣ ମାଧ୍ୟମକୁ ଅନଶନରେ ବସି ବାକୁ ଜଣାଇଲେ।ଲୋକେ ଯେତେବେଳେ ସବୁଆଡୁ ନିରାଶ ହୁଅନ୍ତି ସେତେବେଳେ କୋର୍ଟ କିମ୍ବା ଗଣ ମାଧ୍ୟମର ଦ୍ବାରସ୍ଥ ହୁଅନ୍ତି ମାତ୍ର ଆମର ତଥାକଥିତ ହକର – ସାମ୍ବାଦିକ ବନ୍ଧୁ ମାନେ ଏହାର ମୂଲ୍ୟ ଅବା କଣ ବୁଝନ୍ତି,ନା ଏହି ଘଟଣାରେ କଣ ବୁଝିଲେ??? ଗୋଟିଏ ବ୍ଲକର ହାରାହାରି ଭତ୍ତାଧାରୀ ଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଯଦି ୧୨ ହଜାର ଭଳି,ତେବେ କଟକ ଜିଲ୍ଲାର ଯେଉଁ ବ୍ଲକ୍ ଓ ମ୍ୟୁନିସପାଲିଟି ପାଇଁ ଏହି ଚିଠି ଜିଲ୍ଲାପାଳ ପଠାଇଥିଲେ ତାହାର ସଂଖ୍ୟା ଅନ୍ୟୁନ ୧ ଲକ୍ଷ ୮ ହଜାର ଭଳି।ତେବେ ଏତେ ବଡ଼ ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ହାଲୁକା ଭାବେ ନେବା ଜଣେ ପ୍ରକୃତ ସାମ୍ୱାଦିକ ପକ୍ଷରେ ସମ୍ଭବ କି?ବରଂ ଜଣେ ହକର – ସାମ୍ବାଦିକ ପକ୍ଷ ରେ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରେ।ଘଟଣା ଟି ଯେତେ ବେଳେ ସତ୍ୟାନୁସନ୍ଧାନକୁ ଆସିଲା ସେହି ୨୧ ତାରିଖ ପୂର୍ବାହ୍ନରେ ” ଭୋକର ଭୂଗୋଳରେ୬ ଦିନ,ନିଦାବିଷ୍ଣୁ ସରକାର”ଖବର ପ୍ରସାରଣ ହେଲା।ଯାହା ମଧ୍ୟାହ୍ନରୁ ଅପ ରାହ୍ନ ଭିତରେ ସମଗ୍ର କଟକ ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ ଦୃଷ୍ଟିକୁ ଆସିଲା।ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ ତୁରନ୍ତ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇ ଫୋନ ଉଠାଉ ନ ଥିବା କଣ୍ଟାପଡ଼ା ବ୍ଲକ୍ ପ୍ରଶାସନକୁ ଡାକି ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ ଯେ ୨୨ ତାରିଖ ପୂର୍ବାହ୍ନରୁ ଭତ୍ତା ବଣ୍ଟନ ହେବ।ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ନାମା କଣ୍ଟାପଡ଼ା ବ୍ଲକ୍ ପ୍ରଶାସନ ୨୧ ତାରିଖ ରାତି ପ୍ରାୟ ୧୦ଟା ୪୭ରେ ମୋବାଇଲ ବାର୍ତ୍ତା ଯୋଗେ ଗୋବିନ୍ଦ ପୁର ପଞ୍ଚାୟତ ସରପଞ୍ଚ ଲଲାଟେନ୍ଦୁ ପ୍ରସାଦ ଦାଶଙ୍କୁ ଜଣାଇ ଥିବାର ପ୍ରମାଣ ଆମେ ଏଥିସହ ଆମର ପ୍ରିୟ ପାଠକ ମାନଙ୍କୁ ଦର୍ଶାଉଛୁ।ମାତ୍ର ଯେତେବେଳେ କି ଦିନରୁ ପ୍ରସାରିତ ଆମ ଖବର ଉପରେ ପ୍ରଶାସନ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇ ସମୟ ଧାର୍ଯ୍ୟ କରି ସାରିଥିଲା,ସେତେବେଳେ ଆମ ଖବର କୁ ତଥା କଥିତ କପି ପେଷ୍ଟ ହକର ସାମ୍ବାଦିକ ମାନେ ଆଜିର ଖବର କାଗଜରେ ଛାପିବାର କେତେଦୂର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ରହିଛି ଓ ଆସନ୍ତା କାଲିକୁ ଖବରର ପ୍ରଭାବ…….. ବୋଲି ଦର୍ଶାଇ ବା ନିହାତି ନିର୍ଲଜ ପଣିଆ ଓ ହାସାସ୍ପଦ ନୁହେଁ କି ???? ବିଚାର ଆପଣ ମାନଙ୍କର।