ଜୀବନଟା ଏକ ରଙ୍ଗର ମହୋତ୍ସବ,ବର୍ଣାଳି।ଅନେକ ଦୁଃଖ ଭିତ ରେ ସୁଖ ସାଉଁଟି ଜୀବନ ଜିଉଁଥିବା ଭଲ ମଣିଷ ଯାହାକୁ କୁହନ୍ତି ,ସେମିତି ଜଣେ ମଣିଷର ହାଟ ଆଜି ସରିଗଲା।ହାଟସାରି ବାହୁ ଡ଼ି ଗଲେ ୯୦ବର୍ଷ ବୟସରେ।ସେ ଥିଲେ ଦେବୀ କନ୍ଦଳ ଦ୍ଵୀପ ଅଞ୍ଚଳ ସାଇଲୋ ବଡ଼ବିଲର ଦୀପ ଶିଖାଟିଏ,ହୋଇପାରେ କ୍ଷୀଣ ସେ ଶିଖାର ଧାର,ସାଇଲୋ ବଡ଼ବିଲହାଟର ପୁରୁଣା ହାଟୁଆ, ପୁଣି ଡାକ ବିଭାଗର ରନର,ରନରଙ୍କ ଶେଷରନ ଆଜି ସରିଗଲା।ସଂସାର ଚଳାଇବାକୁ ଯାହାବି ବୃତ୍ତି ଧରିଥିଲେ କେଉଁଥିରେ ଅବ ହେଳା କରି ନାହାନ୍ତି।କନ୍ଦଳ ନଦୀରେ ଭରା ବନ୍ୟାଜଳ ସେତୁ ତ ସ୍ବପ୍ନ ଥିଲା,ଦଦରା ଦଙ୍ଗା,ଶ୍ରାବଣର ବାରିଧାରା ବୈଶାଖର ଦାରୁଣ ଦୁର୍ବିସହ ନିଦାଘ,ମାଘମାସ ହାଡ଼ଭଙ୍ଗା ଶୀତରେ ବି ଯନ୍ତ୍ରଚାଳିତ ମଣିଷଟିଏ ଥିଲେ ସାଇଲୋବଡ଼ବିଲ ଗ୍ରାମର ଦିବାକର ରଣା।ଆଜିକା ପରି ଡିଜିଟାଲ ଖବରର ଯୁଗ ନ ଥିଲା।ଡାକଘର ଥିଲା ଏକମାତ୍ର ଭରଷା।ଦିବାକରଙ୍କ ଡାକ ଆଣିବାକୁ ଚାତକ ପରି ଚାହିଁ ରହୁଥିଲେ ଲୋକେ।ବ୍ୟାଗ ଭିତରେ ସୁଖ ଦୁଃଖର କେତେ ସମ୍ଭାର ଧରି ଆଣି ନ ଥିବେ?ପ୍ରବାସୀ ପୁଅର ଟଙ୍କା କେତେଟା,ସାଧବ ପୁଅ ର ବେପାର ବଣିଜ ସାରି ଫେରୁଥିବା ମଣି ମାଣିକ ଠୁ ବି ଆହୁରି ମୂଲ ପାଲଟିଥିବ ଗରିବ ମା ପାଇଁ।ସବୁର ନିର୍ବାକ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ସାଜି ଥିବା ଦିବାକର ଦେବୀ କନ୍ଦଳରେ କେତେ ବନ୍ୟାକୁ ସାମ୍ନା କରିଥି ଲେ।ନିକଟ ଅତୀତରେ ନାତିର ବାହାଘର ସରିଥିଲା।୮ଦିନତଳେ ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ ଥିଲେ,ଆଜି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଡାକରନରଙ୍କ ଥିଲା ଜୀବନର ଶେଷରନ,ଡାକରା ଆସିଯାଇ ଥିଲା ସେପାରିରୁ ।ହାଟୁଆଙ୍କ ହାଟ ସରି ଆସିଥିଲା।ଦିବଂଗତ ମହାନ ଆତ୍ମାକୁ ଶାନ୍ତି ମିଳୁ।ସହସ୍ରାବ୍ଦୀ ଭକ୍ତିପ୍ଲୁତ ପ୍ରଣାମ,ଗଭୀର ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି।ଯେତେ ଶବ୍ଦ,ସବୁ ଫିକା। ଅଭାବପଡିବ ଦିବାକରଙ୍କ ଅବର୍ତ୍ତମାନରେ ବଖାଣିବାକୁ।